Headquarters van de XII Manitoba Dragoons bevonden zich naast Klinkhamer Mode in Westerhaar-Vriezenveensewijk

De grote Puntbrug

De Grote Puntbrug bij het Separatiepunt. Over deze brug kwam de 3e Troop van het A-squadron van de Canadese XII Manitoba Dragoons onder leiding van luitenant-kolonel P.C.R. Black op 5 april 1945 Vroomshoop bevrijden. De Manitoba Dragoons naderden na de bevrijding van Almelo, Vriezenveen en Westerhaar-Vriezenveensewijk via de Tonnendijk Vroomshoop.
De Tonnendijkbrug was op de vroege ochtend van 5 april opgeblazen door de Duitsers om de opmars van de geallieerden te vertragen. Door de Manitoba Dragoons werd vanuit het centrale verzamelpunt in Westerhaar-Vriezenveensewijk besloten om via de Grote Puntbrug Vroomshoop te bevrijden. Via Sibculo (codenaam Pyama) werd richting Kloosterhaar en Hardenberg opgerukt.
Er was een onbeschrijfelijke opluchting omdat een dramatische gijzeling eerder die dag van een deel van de Vroomshoopse bevolking met een dreigende fusillade langs het Zwolsekanaal op het laatste nippertje goed was afgelopen.
Bij de Grote Puntbrug stonden vele Vroomshopers, jong en oud, om de Canadese bevrijders een warm welkom te bereiden. Toen het eerste verkenningsvoertuig (een Staghound) met de Canadese soldaten de grote Puntbrug overschreed was het emotionele en diep doorvoelde gejuich niet van de lucht.

Headquarters van de XII Manitoba Dragoons bevonden zich naast Klinkhamer Mode in Westerhaar-Vriezenveensewijk

Op donderdag 5 april 1945 was er eerst nog door de Manitoba Dragons een verkenning langs de Schoolstraat richting de Geerdijkbrug, waar toen nog hevige gevechten tussen het lokale verzet en de Duitsers plaatsvonden.

Bij de Grote Puntbrug stonden vele Vroomshopers, jong en oud (waarbij een aantal onderduikers), om de Canadese bevrijders een warm welkom te bereiden. Toen de eerste verkenningsvoertuig (een Staghound) met de Canadese soldaten de grote Puntbrug overschreed was het emotionele en diep doorvoelde gejuich niet van de lucht.

De codenaam voor de bevrijding van Vroomshoop was “Jess”.
Een bronzen plaquette, onthuld bij de grote Puntbrug op 5 april 2004 door Hendrik Kerkdijk, jongere broer van de op 5 april 1945 gesneuvelde Gerrit Jan Kerkdijk, nadien bevestigd aan het appartementencomplex De Puntkolk, herinnert daaraan.

Op deze plaats, voorheen hotel-café Tebberman, werden op 5 april 1945 bij de gijzeling van een deel van de bevolking als wraakactie van de Duitse bezetters de mannen van hun vrouwen en kinderen gescheiden. De 25 mannen werden verder langs het Zwolsekanaal richting Sluis V meegenomen en een fusillade dreigde, die op het laatste moment werd voorkomen, doordat een onbekend gebleven vrouw de Duitse commandant om genade smeekte. Het geratel en gebulder van de oprukkende Canadese tanks was toen al vanuit oostelijk richting te horen.

Er was op 5 april 1945 intens verdriet bij de familie Zandbergen aan de Nieuwstraat in Vroomshoop, omdat hun 10-jarig zoontje Herman door een afgeketste kogel dodelijk werd getroffen. Een dag later trof hetzelfde droevige lot de 13-jarige Fenna Koes op de hoek van de Petersweg en Kolenmieten.

De Manitoba Dragoons waren toen al onderweg om Den Ham te bevrijden (code Zipper). Een dag eerder was al een verkenning naar het Brinkdorp uitgevoerd, maar door een onverwacht vuurgevecht met de Duitsers bij de tweespong tussen de Daarleseweg en de Dorpsstraat in Den Ham trokken de Manitoba Dragoons zich eerst nog richting Vroomshoop en Westerhaar-Vriezenveensewijk terug.
In het kielzog van de Manitoba Dragoons kwamen ook Poolse en Russische soldaten Vroomshoop bevrijden.

In 2005 kwam exact 60 jaar na de bevrijding van Vroomshoop een squadron F16 met een imposante en spectaculaire flypass over de Grote Puntbrug vliegen. Op dezelfde dag vond er een bevrijdingsconcert van de Harmonie Vroomshoop en pianist Gezinus Veldman plaats op een ponton op het Separatiepunt.

Bonne Rauhé uit Vroomshoop schreef toen het boekje “Heinrich”, dat de vriendschap van een Vroomshoopse jongen en en jonge Duitse soldaat tijdens de oorlogsjaren en de verzoening erna treffend in beeld bracht. Het boekje “Heinrich” vond een uitermate goed onthaal bij ambassadeur Duckwitz van de Bundesrepublik Deutschland. Per brief betuigde de Duitse ambassadeur namens de Duitse regering spijt voor het leed, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de inwoners van Vroomshoop en Nederland was aangericht.